Wycieczka do Krakowa, w dniu 29.03., dostarczyła wszystkim niezapomnianych wrażeń.
Pierwszym punktem programu był spektakl „Balladyna” w Teatrze Stu. Świetna gra aktorów, nastrojowa muzyka i scenografia wprowadziły nas w pełen mrocznych tajemnic świat dramatu Juliusza Słowackiego, świat ludzkich namiętności- miłości i zazdrości, w świat zbrodni i kary.
Po spektaklu- zmiana miejsca i tematu. WOMAI- Centrum nauki i zmysłów.Znajdują się tu dwie wystawy, a właściwie trasy edukacyjne. Najpierw, pod opieką niewidomego od urodzenia przewodnika, zanurzyliśmy się w ciemności, by poczuć, jak funkcjonuje człowiek pozbawiony zmysłu wzroku. Potem wyruszyliśmy trasą „W stronę światła” i uczestniczyliśmy w różnych pokazach interaktywnych.To było dla wszystkich niezwykłe przeżycie, o czym świadczą zamieszczone poniżej wypowiedzi uczniów.
Justyna: „ Podobała mi się wystawa „W stron światła”, która uświadomiła mi , że nie wszystko jest takie jak się wydaje i nasz wzrok może nas okłamywać.”
Zuza: „Doświadczeniem, które zapamiętam do końca życia było to, gdy przez godzinę mogłam się poczuć jak osoba niewidoma. Dzięki temu zrozumiałam, że niektórzy mają bardzo trudne życie.”
Łukasz: „Rozmowy z niewidomymi osobami dały mi wiele do myślenia. Zrozumiałem, że rzeczy, na które nie zwracam uwagi mogą być dla kogoś marzeniem nieosiągalnym. Do końca życia zapamiętam słowa naszego niewidomego przewodnika, który powiedział: „ Chciałbym chociaż raz przeżyć to co wy i zobaczyć z powrotem”.
Kamil: „W WOMAI mogłem tak naprawdę „poczuć” życie osoby niewidomej, docenić, jak wielkim darem jest zmysł wzroku oraz to , jak życie może się diametralnie zmienić, kiedy ten dar stracimy.”
Kajtek: „Bardzo interesująca była też wystawa „W stronę światła” , gdyż zobaczyliśmy różne ciekawe eksperymenty ze światłem i dźwiękiem”.
Wiktor: „ Było to dla mnie ciekawe przeżycie, ponieważ dowiedziałem się wiele i poczułem, jak wygląda świat osób niewidomych, który przed wycieczką był mi zupełnie obcy”.
Ola: „ W Centrum WOMAI mogłam poczuć, jak to jest być niewidomą. Nigdy o tym nie myślałam, ale po tym dniu mogę stwierdzić, że bardzo się cieszę, że mam ten wzrok”.
Martyna: „W centrum WOMAI poznałam niesamowite i pozytywne osoby. Naszym przewodnikiem po świecie ciemności był Pan Piotr- niewidomy od urodzenia- ale niezwykły człowiek, który, mimo swojej niepełnosprawności, czerpie z życia radość, a nawet zaraża pozytywną energią innych ludzi”.
Podczas zwiedzania wystawy poznałam również swoje zmysły i zrozumiałam, jak bardzo ważne są w naszym życiu”.
Kacper: „Zwiedzając wystawę, poznałem wiele ciekawostek ze świata nauki. Fajnym doświadczeniem było malowanie po ścianie laserami z ultrafioletem”.
Amelia: „ Zwiedzanie wystawy „W stronę ciemności”, można by przewrotnie rzec, otworzyło mi oczy na realia życia osób niewidomych”.
Magda: „ Mogliśmy tu doświadczyć tego, w jaki sposób żyją osoby niewidome. Poruszanie się w całkowitej ciemności było dla mnie ogromnym wyzwaniem.”
Niewątpliwie wycieczka, oprócz aspektu edukacyjnego, dostarczyła uczniom wielu różnorodnych wrażeń i doznań.
Wycieczkę zorganizowała wychowawczyni kl. 1E – Beata Jonarska
PS. Wypowiedzi uczniów przesłałam wraz z podziękowaniami do Centrum WOMAI.
Dzień dobry,
29.03. byłam u Państwa na wystawie z moją klasą z I LO w Limanowej. Po wycieczce poprosiłam młodzież o podzielenie się wrażeniami z pobytu w WOMAI. Wybrałam fragmenty kilku wypowiedzi i opracowałam na tej podstawie tekst na naszą szkolną stronę internetową. Chcę go również udostępnić Państwu w podziękowaniu za oprowadzenie po wystawie i w poczuciu tego, że wykonujecie kawał dobrej wychowawczej roboty.
Pozdrawiam i dziękuję- Beata Jonarska
Tego samego dnia otrzymałam taką odpowiedź :
Pani Beato,
serdecznie dziękujemy za tak piękną inicjatywę. Jesteśmy pod wrażeniem wypowiedzi uczniów po zwiedzaniu obydwu wystaw oraz ich dojrzałego podejścia do doświadczenia. Cieszymy się, że mogliśmy zapewnić Państwu nie tylko dobrą zabawę, ale również zaspokoić Państwa wiedzę. Teksty zamieścimy również u nas.
Łączę pozdrowienia Małgorzata Lebica
